هلو رب = رب آلوچه جنگلی

آلوچه جنگلی

آلوچه، این میوه خوشمزه جنگلی و باغی که در فصل های بهار و تابستان میوه میدهد، در زبان فارسی و گویش های آن به نامهایی گوناگونی معروف است. در زبان مازندرانی «هَلی» Hali و در زبان فارسی به نامهایی همچون آلوچه، آلوچه جنگلی، آلوچه سگک، گوجه سبز، گوجه ترش، گوجه جنگلی، گوجه وحشی و … نامیده می شود.

مشخصات ظاهری آلوچه: آلوچه وحشی گیاهی است از خانواده Rosaceae که درختچه ای دارد به ارتفاع یک تا چهار متر، دارای شاخه های متعدد که تیغ های فراوان دارد. برگ های آن بیضی کوچک و نوک تیز و یا نوک قوسی، کناره ی برگ ها دندانه ای و قوسی، روی برگ های تازه آن کمی کُرک دار، پشت برگ ها صاف و یا کم و بیش خزی است. ابعاد برگ دو و نیم تا پنج سانتیمتر و کوچکتر، دُمبرگ آن صاف یا خزی است و یک سانتیمتر طول دارد.

گل های آن سفید و زودرس، منفرد و به ندرت دو تایی است و یک و نیم سانتیمتر قطر دارد که در آغاز بهار قبل از برگها ظاهر می شود و دُم گل آن صاف یا خزی به طول یک سانتیمتر است. شکوفه های آلوچه بدلیل داشتن ماده بنزالدئید قابل توجه برای زنبور عسل می باشد. درخت آلوچه خزان پذیر است و میوه آن شفت، گرد و در آغاز سبزرنگ و در هنگام رسیدن به رنگهای کبود تیره متمایل به سیاهی، گاه نارنجی و قرمز در می آید. میوه یک و نیم تا دو سانتیمتر قطر دارد. هسته ی آن تخم مرغی شکل صاف و چسبیده به گوشت میوه است و طعم آن به ویژه آلوچه جنگلی خیلی ترش است.

پراکندگی جغرافیایی: این درختچه در گستره اروپا، آسیای صغیر و قفقاز می روید و در ایران در مناطق جنگلی مازندران، گیلان، گلستان، طالش، منجیل، اردبیل و ارسباران انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی: آلوچه دارای ترکیب شیمیایی تانن، قندهای مختلف و مالیک اسید می باشد.

خواص داروئی و درمانی آلوچه وحشی: آلوچه غنی از ویتامین C، اسید‌ مالیک و اسید سیتریک است و مصرف زیاد آن باعث نفخ معده می‌شود. برخی گیاه شناسان معتقدند مصرف آلوچه برای بهبود طعم دهان مفید است. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهل بودن آن است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار ‌و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معده‌ای – روده‌ای است. آلوچه باعث تعادل باز و اسید در جریان خون می‌شود و از این رو می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد.

منبع: http://darvash1391.blogfa.com/post/304