تئاتر رادیویی گیلکی رامسری(روزه داری)

http://cdn.mashreghnews.ir/old/files/fa/news/1390/5/17/84180_918.jpg

اولی: اَی مار مو اَرمانِ همه چی بامُردِم   دِ هِچّی خواردِه نیارِم!

اولی: ای مادر (به دادم برس) من در آرزوی همه چیز مُردم    دیگر چیزی نمی توانم بخورم!

دومی: مو خا ماه رمضان بونو پنج وعده غذا خوارِم!

دومی: من که هر وقت ماه رمضان می آید پنج وعده غذا می خورم!

اولی: یکی اَندی بُخواردِه وَزرِس دَرِه  یکی هم آه ندارِه با ناله سودا بوکونِه!

اولی: یکی انقدر خورده داره پاره می شود  یکی هم آه ندارد با ناله سودا کند!

دومی: مو تِرِه گوتِم هَمَش به قاعده بُخوار!

دومی: من  به تو می گفتم همیشه به اندازه بخور!

اولی: اندی جوانی دل بدخوراک بام قند بیردِم. فشار خون دَرِم. می کُلیه هم سنگ سازه.

اولی: آنقدر در جوانی بدخوراک بودم مرض قند آوردم. فشارخون دارم. کُلیه من هم سنگ ساز است.

دومی: اندی ناپرهیزی بوکورده تو دِ پرهیز نداره! هر چی بدی یِه بخور ندی یِه نخور!

دومی: تو آنقدر نا پرهیزی کردی دیگر پرهیز نداری! هر چه را دیدی بخور و ندیدی نخور!

نتیجه اخلاقی:

"روزه خوار دَنبِکی  -   سحر خواره نَهَر خواره نَترکی"

"روزه خوار دَنبکی(شکم بزرگ) – سحر می خوری نهار می خوری نترکی"

کنایه: کم خوری و تعادل در غذا خوردن حتی در هنگام روزه داری.